انواع اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء به میلیاردها دستگاهی اشاره دارد که در سراسر جهان، به اینترنت متصل شده‌اند و داده‌ها را گردآوری می‌کنند و با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. به لطف ظهور تراشه‌های ارزان کامپیوتری و وجود «شبکه‌های بی‌سیم» (Wireless Networks) در همه جا و همه وقت، این امکان وجود دارد که همه چیز از یک قرص کوچک گرفته تا یک هواپیمای بسیار بزرگ به اینترنت متصل و به بخشی از اینترنت اشیا (IoT) مبدل شود

برای کسب اطلاعات بیشتر با متخصصان ما در زمینه اجرای اینترنت اشیاء تماس حاصل فرمایید تا بهترین ها از آن شما باشد.
تماس با شركت آسام
02634335019

اینترنت اشیاء شامل چه دستگاه هایی است

عبارت اینترنت اشیا برای دستگاه‌هایی استفاده می‌شود که اولا، به طور معمول و در حالت عادی، امکان اتصال آن‌ها به اینترنت وجود نداشته باشد (مثلا یخچال که در حالت عادی معمولا به اینترنت متصل نیست) و دوما، بتوانند با شبکه‌ای از دیگر اشیای متصل به اینترنت، مستقل از اقدامات انسانی، تعامل کنند. بر این اساس، یک «رایانه شخصی» (Personal Computer) و یا «گوشی هوشمند» (Smart Phone) عموما با وجود اتصال به اینترنت، به عنوان یک دستگاه اینترنت اشیا در نظر گرفته نمی‌شوند، زیرا در حالت عادی امکان اتصال آن‌ها به اینترنت وجود دارد.

کاربرد اینترنت اشیاء

IoT تقریبا در همه صنایع و به منظور هوشمند سازی کاربر دارد، اما کاربرد اینترنت اشیا را می‌توان به دو بخش تقسیم بندی کرد:

industry-specific offerings یا پیشنهاد های مختص صنعت مانند مانند حسگرها در یک کارخانه تولید کننده یا دستگاه های ارائه موقعیت مکانی بلادرنگ برای مراقبت های بهداشتی
IoT devices که می‌توانند در تمام صنایع و یا سیستم های امنیتی مورد استفاده قرار گیرند.

در ضمن کاربرد دیگری که این حسگرها دارند این است که باعث می‌شوند شرکت ها درباره محصولات خود اطلاعات بیشتری کسب کنند و از آنها برای ساخت تجهیزات کارآمدتر استفاده کنند. کاربرد دیگر IoT، ارائه محیط تعاملی تر با قابلیت کنترل بیشتر است، ترموستات های هوشمند، سیستم نور خان
طرز کار اینترنت اشیاء
چهار مولفه اصلی در یک سیستم IoT نقش اصلی را برعهده دارند:

سنسورها/دستگاه ها
اتصال(Connectivity)
رابط کاربری
پردازش داده ها

شیوه کار نیز اینگونه است که، در یک سیستم IoT، سنسورها/دستگاه ها از طریق یک اتصال(Connectivity) با ابر(cloud) در ارتباط هستند. هنگامی که این داده ها به ابر منتقل شدند، داده ها پردازش می‌شوند و سپس تصمیمی مانند ارسال هشدار و یا سایر موارد انجام می‌گیرد. در صورتی که برای هر کدام از هشدارها و یا اقدامات، به اقدام کاربر نیاز داشته باشد، از طریق یک رابط گرافیکی اطلاعات دریافتی به ابر ارسال می‌شوند و نتایج، مجددا پردازش و در صورت نیاز تغییر می‌یابند.